Pamiętamy
Pamiętamy
Dr med. Józef Stein vel Sztejn
(ok. 1760–1830)
Doskonali fachowcy oddani swym pacjentom, bezinteresowni i hojni dobroczyńcy, organizatorzy pierwszych szpitali, fundatorzy stypendiów dla młodzieży, humaniści i społecznicy działający na rzecz miasta. Lubelscy lekarze. Staramy się przywracać ich pamięć na łamach „Medicusa”, najczęściej piórem dr. Ludwika Kowieskiego – niestrudzonego kronikarza lubelskiej medycyny. Dziś przypominamy postać znamienitego lubelskiego lekarza, społecznika, filantropa dr. Józefa Sztejna.
Dr Józef Stein vel Sztejn – lubelski lekarz i społecznik, filantrop, który cały swój majątek ofiarował na działalność charytatywną, urodził się ok. 1760 roku w Austrii. Studia ukończył na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1781 roku, po licznych podróżach po Europie, osiadł w Lublinie.
Z nielicznych zachowanych dokumentów wynika, że był lekarzem ogólnym, ale szczególnie interesowała go chirurgia. Cieszył się opinią znakomitego lekarza i szlachetnego człowieka. Mieszkał i praktykował na Starym Mieście (Rynek 12). Często bezinteresownie leczył najuboższych. 10 października 1794 roku po bitwie od Maciejowicami troskliwie zajął się rannymi.
Nie założył rodziny, poświęcając swoje życie chorym. Cały majątek, którego dorobił się przez prawie 50 lat praktyki lekarskiej, oddał na cele charytatywne. W testamencie sporządzonym w 1827 roku zapisał 1000 czerwonych złotych i 2000 złotych banknotami siostrom Miłosierdzia (Szarytkom); 5000 złotych, bibliotekę i narzędzia chirurgiczne – Ojcom Bonifratrom; ponadto 60 000 złotych przeznaczył na 5-letnie stypendia dla 1 lub 2 studentów z Lublina lub województwa lubelskiego studiujących na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego albo 2-letnie dla młodych lekarzy dokształcających się za granicą.
Warunkiem otrzymania stypendium było przedstawienie świadectwa ubóstwa. Przewodniczącym Komisji Stypendialnej był dyrektor gimnazjum, w którym potencjalny stypendysta uzyskał świadectwo dojrzałości. Do 1915 roku, czyli przez 85 lat, z hojności dr. Sztejna skorzystało 20 studentów medycyny i lekarzy. W sierpniu 1915 roku wojska rosyjskie, opuszczając Lublin, wywiozły wszystkie depozyty bankowe w głąb Rosji, w tym także sumy przeznaczone na stypendia.
Dr Józef Sztejn zmarł 15 lutego 1830 roku. Został pochowany zapewne na cmentarzu przy ul. Lipowej, lecz w nieznanym miejscu.
Jego szlachetne życie, hojność i przywiązanie do wybranej małej ojczyzny głęboko zapadły w pamięć Lublinian. W 1881 roku, w 51 lat po śmierci Doktora, społeczeństwo Lublina uczciło Jego pamięć, umieszczając tablicę pamiątkową na budynku kaplicy cmentarnej przy ul. Lipowej.
W tym roku staraniem Lubelskiej Izby Lekarskiej tablica została odnowiona.
Ludwik Kowieski
Pamiętamy
Dr med. Józef Stein vel Sztejn
(ok. 1760–1830)
Doskonali fachowcy oddani swym pacjentom, bezinteresowni i hojni dobroczyńcy, organizatorzy pierwszych szpitali, fundatorzy stypendiów dla młodzieży, humaniści i społecznicy działający na rzecz miasta. Lubelscy lekarze. Staramy się przywracać ich pamięć na łamach „Medicusa”, najczęściej piórem dr. Ludwika Kowieskiego – niestrudzonego kronikarza lubelskiej medycyny. Dziś przypominamy postać znamienitego lubelskiego lekarza, społecznika, filantropa dr. Józefa Sztejna.
Dr Józef Stein vel Sztejn – lubelski lekarz i społecznik, filantrop, który cały swój majątek ofiarował na działalność charytatywną, urodził się ok. 1760 roku w Austrii. Studia ukończył na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Wiedeńskiego. W 1781 roku, po licznych podróżach po Europie, osiadł w Lublinie.
Z nielicznych zachowanych dokumentów wynika, że był lekarzem ogólnym, ale szczególnie interesowała go chirurgia. Cieszył się opinią znakomitego lekarza i szlachetnego człowieka. Mieszkał i praktykował na Starym Mieście (Rynek 12). Często bezinteresownie leczył najuboższych. 10 października 1794 roku po bitwie od Maciejowicami troskliwie zajął się rannymi.
Nie założył rodziny, poświęcając swoje życie chorym. Cały majątek, którego dorobił się przez prawie 50 lat praktyki lekarskiej, oddał na cele charytatywne. W testamencie sporządzonym w 1827 roku zapisał 1000 czerwonych złotych i 2000 złotych banknotami siostrom Miłosierdzia (Szarytkom); 5000 złotych, bibliotekę i narzędzia chirurgiczne – Ojcom Bonifratrom; ponadto 60 000 złotych przeznaczył na 5-letnie stypendia dla 1 lub 2 studentów z Lublina lub województwa lubelskiego studiujących na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego albo 2-letnie dla młodych lekarzy dokształcających się za granicą.
Warunkiem otrzymania stypendium było przedstawienie świadectwa ubóstwa. Przewodniczącym Komisji Stypendialnej był dyrektor gimnazjum, w którym potencjalny stypendysta uzyskał świadectwo dojrzałości. Do 1915 roku, czyli przez 85 lat, z hojności dr. Sztejna skorzystało 20 studentów medycyny i lekarzy. W sierpniu 1915 roku wojska rosyjskie, opuszczając Lublin, wywiozły wszystkie depozyty bankowe w głąb Rosji, w tym także sumy przeznaczone na stypendia.
Dr Józef Sztejn zmarł 15 lutego 1830 roku. Został pochowany zapewne na cmentarzu przy ul. Lipowej, lecz w nieznanym miejscu.
Jego szlachetne życie, hojność i przywiązanie do wybranej małej ojczyzny głęboko zapadły w pamięć Lublinian. W 1881 roku, w 51 lat po śmierci Doktora, społeczeństwo Lublina uczciło Jego pamięć, umieszczając tablicę pamiątkową na budynku kaplicy cmentarnej przy ul. Lipowej.
W tym roku staraniem Lubelskiej Izby Lekarskiej tablica została odnowiona.
Ludwik Kowieski