Refleksja ks. Wojciecha Iwanickiego

Szanowni Państwo!

Dane nam jest przeżywać kolejne Święta Zmartwychwstania Pańskiego. Są one dla chrześcijan najważniejszymi świętami, gdyż Chrystus, który jest naszą Paschą, pokonał śmierć i dał nam nowe życie. Przed naszymi oczyma ukazuje się znów pusty Grób Chrystusa, który nie mówi nam „pustych słów”. Głosi wspaniałą prawdę: Nie jestem w życiu sam. Jestem blisko Chrystusa, Zwycięzcy śmierci, piekła i szatana. Zjednoczony z Nim, jestem silny mocą wiary i Bożej miłości. Przecież świadczy o tym fakt, że zwyciężyliśmy grzech w sakramencie pokuty, a więc umiemy zwyciężać. Potrafimy też zwyciężyć przyszłe pokusy, cierpienia i niepowodzenia życiowe. Żyjąc i cierpiąc z Chrystusem, nie przegramy — będziemy uczestnikami Jego zwycięstwa i zmartwychwstania.

W orędziu wielkanocnym w 1980 r. Sługa Boży Jan Paweł II mówił: „Wy, którzy głosicie śmierć Boga, którzy szukacie sposobu, by usunąć Boga z ludzkiego świata, wstrzymajcie się. Chrystus zmartwychwstał! On jest kamieniem węgielnym. Już raz próbowano odrzucić Go i pokonać ze strażą i opieczętowanym kamieniem grobowym. Ale ten kamień został odwalony. Chrystus zmartwychwstał! Nie odrzucajcie Go wy, którzy budujecie ludzki świat. Nie odrzucajcie Go wy, którzy w jakikolwiek sposób, w jakiejkolwiek dziedzinie budujecie świat dzisiejszy i jutrzejszy. Którzy budujecie świat ekonomii i polityki, świat nauki i informacji, świat kultury i cywilizacji, świat pokoju […] lub wojny, świat ładu lub terroru. Nie odrzucajcie Chrystusa!”

Te życzenia, wypowiedziane przez Papieża Polaka, przekazujemy wszystkim, od których zależy kształt współczesnego świata. A Wam, pracownikom Lubelskiej Służby Zdrowia, w te wspaniałe Święta życzę radości „mimo wszystko”, mimo trosk przygniatających Wasze serca! Życzę także chrześcijańskiego, paschalnego optymizmu. Życzę Wam, szlachetnym i dobrym, abyście wnosili Chrystusowy ład i radość w zgnębione ciało Waszych codziennych środowisk. Wasza radość niech zastanowi i zawstydzi tych, którzy nie wiedzą lub nie chcą wiedzieć, że Chrystus jest jedynym Zbawicielem świata i jedynym ratunkiem świata ginącego na naszych oczach w oparach cywilizacji śmierci. Z wiarą i radością wołajmy nie tylko w kościele, ale także w miejscu posługi wobec chorych i cierpiących: „Głosimy śmierć Twoją, Panie Jezu Chryste, wyznajemy Twoje zmartwychwstanie i oczekujemy Twego przyjścia w chwale!” Niech ta wspaniała prawda ma coraz wyraźniejszy wpływ na nasze codzienne postawy życiowe. Bo Pan powróci! Gdy się ukaże Chrystus, […] wtedy i wy razem z Nim ukażecie się w chwale!” (Kol 3,4). Alleluja!

Wasz
ks. Wojciech Iwanicki
Archidiecezjalny Duszpasterz Służby Zdrowia